Het theater van Delphi is een van de oudste, best bewaarde antieke gebouwen in Griekenland. Het eerste theater werd rond 600 v. Chr. in Delphi gebouwd, op de heilige plaats waar eens de tempel van Apollo stond. Naar verluidt werd dit theater ontworpen door Theodoros van Samothraki en stond de bouw ervan onder toezicht van plaatselijke ambachtslieden.
Delphi is een stad in Griekenland die al sinds de oudheid bekend staat om haar orakel van Delphic Apollo. Niet alleen heeft het dit voorrecht, maar mensen komen hier ook omdat er niet veel andere plaatsen zijn om naartoe te gaan voordat je reis vruchteloos wordt en hun hoop ook uitsterft. Wat hen verdrietiger dan ooit zou maken als ze nu alles in één keer zouden verliezen! Het is de vraag of je eigenlijk wel informatie kunt vinden over wat er in de Klassieke Oudheid gebeurde in de periode waarin ons theater actief was. Tenslotte is er niet veel bewaard gebleven behalve vage herinneringen van reizigers die op doorreis waren zonder lang genoeg te stoppen om nota te nemen van iets bijzonders dat zich binnen bepaalde geografische gebieden buiten gezichtsafstand afspeelde.
Apollo
Het theater van Delphi werd oorspronkelijk gebouwd als een plaats van religieus ritueel en vermaak in het Griekenland van de 7e eeuw vóór Christus. Het gebouw werd ongeveer 3000 jaar geleden voor het eerst gebruikt toen het bekend werd als het “theater op podia”. Ergens nadat die periode voorbij was (citatie nodig), trof een aardbeving Athene waardoor de mensen weggingen van de traditionele theatervoorstellingen en veiligheid zochten buiten hun stadsmuren; ze zouden pas terugkomen als hun waakzaamheid weer was gekalmeerd – tot dan waren er twee soorten: openbare ruimten die openluchtfestivals betekenden terwijl andere binnen konden worden afgesloten met zitplaatsen die uitsluitend gereserveerd waren voor hooggeplaatste regeringsfunctionarissen of belangrijke bezoekers.
De Pythische Spelen
Het belangrijkste evenement in Delphi waren de Pythische spelen. Deze atletische wedstrijden uit de oudheid worden vaak herinnerd als een van de vier kransspelen. Waartoe ook de Olympische en de Isthmische Spelen behoren, maar de Nemeïsche trofee heeft nooit die naam gekregen omdat hij in Griekenland of waar dan ook niet te vinden is! Deze heilige spelen werden voor het eerst om de acht jaar gehouden, waarbij muzikanten Apollo lof toezongen met hun instrumenten – sommigen brachten liederen ten gehore op pijpen, terwijl anderen lieren gebruikten die “kitharas” werden genoemd.
De Olympische spelen waren een belangrijk onderdeel van de Griekse cultuur, en zij voorzagen in vele behoeften. De eerste atletiekwedstrijd werd 4 jaar geleden in het stadion van Delphi gehouden om Apollo te eren, die de muziek beheerste en ook de schone kunsten zoals schilder- en beeldhouwkunst (onder andere). Op een gegeven moment werden de prijzen voor het winnen van een bepaald evenement kransen; ook deze namen lijken verband te houden met zijn mythe: Apollonius versloeg de Python door op de eensnarige lier te spelen, terwijl hij hem doodde en terugvocht met alleen zijn stem, zonder hem zelfs maar aan te raken.
De mythe van Apollo en de Python
De mythe van Apollo en de Python vertelt ons dat de kleine Apollo, toen hij vier dagen oud was, een bloeddorstige python doodde met zijn zilveren boog die door Hephaestus (de smid voor goden) was gemaakt. Na deze eerste moord als een volwassen man-kind goddelijke krachtdrager om de mensheid te beschermen tegen Hera’s gevaarlijke toorn omdat zij was misleid om hem te baren – in plaats van haar echtgenoot Zeus! De scène speelt zich af op de berg Parnassus waar we te weten komen hoe groot deze wezens werkelijk waren: Ze konden “tot boven overdekte plaatsen reiken”, wat betekent dat ze meer dan 50 voet lang waren, inclusief hun staart.
De Pythische spelen zijn een religieus festival ter ere van Apollo, die er zelf aan deelnam. Omdat hij misdaden beging door de python van Hera te doden, werd op de Olympus besloten dat voor deze spelen ook muzikale en atletische wedstrijden moesten worden gegeven in Olympia. Op deze manier konden ze toch hun kunstfestivals houden terwijl ze ook offers aan hem brachten! Dus nu beide theaters elkaars evenementen zullen weerspiegelen met toneelvoorstellingen elke maand of zo (en zelfs sommige keren doorheen het jaar) dan kan er nooit echt een gebrek zijn tussen wat hier gebeurt en wat daar gebeurt.
Het Theater
De oude Grieken staan bekend om hun openluchttheaters. Het eerste stenen theater werd gebouwd in 400 voor Christus, en het is sindsdien verschillende keren herbouwd met de laatste renovatie rond 50 na Christus toen ze beton uitvonden om op de stevige fundering te bouwen. Dit in plaats van alleen maar stenen te gebruiken zoals vorige generaties deden zonder enige vorm van bescherming tegen regenval of andere weersinvloeden omdat er geen dak is! Je kan nog steeds delen zien die dateren van de 2de eeuw VC zoals het ronde podium onderaan waar de artiesten dansten terwijl er bovenop gezongen werd en dat een deel van het orkest uitmaakt; zitplaatsen gemaakt uit natuurlijke stenen genaamd Cavea binnenin het stadion.
Het toneel is versierd met panelen waarop scènes uit de mythologie van Herkules en anderen zijn afgebeeld. Deze vorm is te danken aan de restauratie die gesponsord werd door koning Eumenes II die over Pergamon heerste 160-159 v.C., en die vandaag in het theater te zien is
Enkele jaren geleden maakte ik een opgravingsreis door het oude Griekenland; op een dag bezochten we het theater van Delphi (Delphika theatras). Het is ongewoon omdat ze ons alleen bepaalde delen laten zien die gerestaureerd zijn, aangezien het er vroeger heel anders uitzag voordat iemand rond 150 v. Chr. begon te renoveren!
